عرض تسلیت بر امام عصر (عج)

نعمت بلا

امام حسن عسگری علیه السلام فرمودند:
«ما مِنْ بَلِیَّة إِلاّ وَ لِلّهِ فیها نِعْمَةٌ تُحیطُ بِها.»:
هیچ بلایی نیست، مگر این که در آن از طرف خدا نعمتی است.
 

 امامتِ ، آقا صاحب الزمان(عج) بر پیروان و رهروان ایشان مستدام  و پر خیر و برکت باد.

نهج البلاغه و قرآن : شفاعت قرآن

خطبه 176(بخش سوم)

وقال علیه السلام : فضلُ القرآن
..... وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ شَافِعٌ مُشَفَّعٌ وَ قَائِلٌ مُصَدَّقٌ، وَ أَنَّهُ مَنْ شَفَعَ لَهُ الْقُرْآنُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ شُفِّعَ فِیهِ وَ مَنْ مَحَلَ بِهِ الْقُرْآنُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ صُدِّقَ عَلَیْهِ، فَإِنَّهُ یُنَادِی مُنَادٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ: أَلَا إِنَّ کُلَّ حَارِثٍ مُبْتَلًى فِی حَرْثِهِ وَ عَاقِبَةِ عَمَلِهِ، غَیْرَ حَرَثَةِ الْقُرْآنِ، فَکُونُوا مِنْ حَرَثَتِهِ وَ أَتْبَاعِهِ؛ وَ اسْتَدِلُّوهُ عَلَى رَبِّکُمْ وَ اسْتَنْصِحُوهُ عَلَى أَنْفُسِکُمْ وَ اتَّهِمُوا عَلَیْهِ آرَاءَکُمْ وَ اسْتَغِشُّوا فِیهِ أَهْوَاءَکُمْ.

ترجمه :

امیر مومنان علی علیه السلام فرمودند:

....بدانید که قرآن شفیعى است که شفاعتش پذیرفته آید و گوینده اى است که سخنش به تصدیق مقرون باشد. هر که را که در روز قیامت قرآن، شفاعت کند، بپذیرندش و، هر که را در روز قیامت قرآن، تقبیحش کند، سخنش به زیان او گردد.
در روز محشر آواز دهنده اى آواز دهد که «هر عمل کننده اى در دنیا، در این جهان گرفتار عاقبت عمل خویش است، مگر عمل کنندگان به قرآن» پس از عمل کنندگان به قرآن باشید و از پیروان قرآن و قرآن را دلیل شناخت پروردگار خویش گیرید و اندرز دهنده خود شمارید و هر اندیشه که بر خلاف قرآن در دل دارید، صوابش مشمرید و هواهاى نفسانى خود را در برابر آن خیانتکار انگارید.

به یقین، شفاعت قرآن با زبان حال یا با زبان قال درباره کسانى است که عامل به آن باشند و شکایت قرآن درباره کسانى است که آن را پشت سر افکنند و نسبت به آن بى اطلاع باشند و  در نهایت ،خوشا بحال عاملین به قرآن ،که در روز قیامت گرفتار عمل خود نخواهند بود و چون تجاری هستند که ضرری نکرده و سود فراوان در این راه اندوختند.

زندگی در سایه نهج البلاغه: چهار نکته سرنوشت‌ ساز

حکمت 38

وَ قَالَ (علیه السلام) لِابْنِهِ الْحَسَنِ (علیه السلام):
یَا بُنَیَّ احْفَظْ عَنِّی أَرْبَعاً وَ أَرْبَعاً، لَا یَضُرُّکَ مَا عَمِلْتَ مَعَهُنَّ: إِنَّ أَغْنَى الْغِنَى الْعَقْلُ، وَ أَکْبَرَ الْفَقْرِ الْحُمْقُ، وَ أَوْحَشَ الْوَحْشَةِ الْعُجْبُ، وَ أَکْرَمَ الْحَسَبِ حُسْنُ الْخُلُقِ.
یَا بُنَیَّ إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَةَ الْأَحْمَقِ، فَإِنَّهُ یُرِیدُ أَنْ یَنْفَعَکَ فَیَضُرُّکَ؛ وَ إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَةَ الْبَخِیلِ، فَإِنَّهُ یَقْعُدُ عَنْکَ أَحْوَجَ مَا تَکُونُ إِلَیْهِ؛ وَ إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَةَ الْفَاجِرِ، فَإِنَّهُ یَبِیعُکَ بِالتَّافِهِ؛ وَ إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَةَ الْکَذَّابِ، فَإِنَّهُ کَالسَّرَابِ یُقَرِّبُ عَلَیْکَ الْبَعِیدَ وَ یُبَعِّدُ عَلَیْکَ الْقَرِیبَ.

ترجمه:

امیر المومنین علی علیه السلام به فرزند خود امام حسن (ع) فرمود:

اى فرزند، از من چهار و چهار چیز را به خاطر بسپار که چون کارهایت را به آنها به انجام رسانى، هرگز زیانى به تو نرسد:

• برترین بى نیازیها عقل است
• و بزرگترین بینواییها حماقت است
• و ترسناکترین ترسها خودپسندى است
• و گرامیترین حسب و نسب، خلق نیکوست.

اى فرزند، بپرهیز از دوستى با احمق، زیرا احمق خواهد که به تو سود رساند، ولى زیان مى رساند و بپرهیز از دوستى با بخیل که او چیزى را که بسیار به آن نیازمند هستى از تو دریغ مى دارد و بپرهیز از دوستى با تبهکار که تو را به اندک چیزى مى فروشد. و بپرهیز از دوستى دروغگو، که او چون سراب است، دور را نزدیک نشان مى دهد و نزدیک را دور مى نمایاند.

 

صفات اخلاقی و رفتارهای بیان شده در این حکمت ، مخاطب خود را به سوى خدا و اعتقاد صحیح و فضایل اخلاقى و اعمال صالحه دعوت مى کند، امام ،عواقب شوم رذایل اخلاقى را به سادگی بیان کرده  و آدمی را از آن باز مى دارد و در امور مادى با حسن تدبیر و همکارى صحیح با دیگران و تشخیص دوست و دشمن و درک فرصت ها و استفاده صحیح از نیروى دیگران و عقل خود، سبب بهره مندی از فواید و برکات مادى نیز می شود. 

با گوش دل سپردن به این موعظه و عمل به آن آیا بهانه ای برای انجام نواهی نامبرده و یا ترک اوامر بیان شده، وجود دارد؟
 
 

زندگی در سایه نهج البلاغه: اهمیت استغفار

حکمت 87

قرآن مجید :

پروردگار در سوره یوسف آیه 87 می فرمایند:

إِنَّهُ لا یَیْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْکافِرُونَ

از رحمت خدا تنها کافران مأیوس مى شوند.

و در سوره نوح آیه  10، نیز مى خوانیم:

اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفّاراً

 

نهج البلاغه :

امیر مومنان علی علیه السلام می فرمایند:

وَ قَالَ (علیه السلام): عَجِبْتُ لِمَنْ یَقْنَطُ، وَ مَعَهُ الِاسْتِغْفَارُ.

و  امیر مومنان(ع) فرمودند: در شگفتم از کسى که از رحمت خداوند نومید مى شود و حال آنکه، توان آمرزش خواستنش هست.

 

همانطور که خداوند در قرآن فرموده اند و امیر المومنین نیز بر آن تاکید فرموده ، تا زمانی که می توانیم استغفار کنیم از رحمت خدا نباید ناامید شویم. آری ،با استغفار، ما از گناهان باز می گردیم و خداوند نیز از مجازات ما بازگشته و ما را می بخشاید. انشاء الله، پس بعد از ارتکاب ، گناه و قبل از ظهور بلا ، استغفار باید کرد و اگر نکردیم و دچار بلا شدیم ،  باز هم برای رفع بلا باید استغفار کرد.  بنابراین، اگر همه خواستار رفع بلای کرونا و دیگر بلایا هستیم نخستین و مهمترین گام استغفار است از گناهان خود و دیگران.

                                           

 

زندگی در سایه نهج البلاغه : پیشگیری از سو ظن

حکمت 360:

وَ قَالَ (علیه السلام): لَا تَظُنَّنَّ بِکَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَحَدٍ سُوءاً، وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِی الْخَیْرِ مُحْتَمَلًا.

ضرورت پرهیز از بدگمانى (اخلاق اجتماعى):
ترجمه : و درود خدا بر او، فرمود، کلمه ای که از دیگری می شنوی تا موقعی که می توانی بخوبی تفسیر کنی به بدی تفسیرننما.

بسیاری از دشمنی ها و درگیری ها  و بعضا غیبت و ناراحتی به دلیل برداشت بد از صحبت های دیگران است اگر ما به این سخن امام توجه و آنرا را نصب العین خود گردانیم مطمنا از این مساله برای همیشه رها خواهیم شد و بسیاری از دشمنی ها به دوستی تبدیل خواهد شد.