زندگی در سایه نهج البلاغه : مهلت الهی؟

حکمت 25

 

قرآن کریم

قرآن مجید بارها به عذاب استدراجى اشاره  و در سوره انعام  آیه 44 درباره گروهى از امت هاى پیشین مى  فرماید:

ما آنها را گرفتار رنج و ناراحتى ساختیم شاید بیدار شوند و تسلیم گردند...

"فَلَمّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أَبْوابَ کُلِّ شَىْء حَتّى إِذا فَرِحُوا بِما أُوتُوا أَخَذْناهُمْ بَغْتَةً فَإِذا هُمْ مُبْلِسُونَ"

هنگامى که آنچه را به آنها تذکر داده شده بود به فراموشى سپردند درهاى همه چیز (از نعمت ها) را به روى آنها گشودیم تا (کاملاً) خوشحال شدند (و به آن دل بستند) ناگهان آنها را گرفتیم (و سخت مجازات کردیم) و در این هنگام همگى مأیوس شدند"
در سوره اعراف آیه 182 و 183 نیز مى خوانیم:

"وَالَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لا یَعْلَمُونَ * وَأُمْلى لَهُمْ إِنَّ کَیْدى مَتینٌ"

و آنها که آیات ما را تکذیب کردند به تدریج از جایى که نمى دانند گرفتار مجازاتشان خواهیم کرد * و به آنها مهلت مى دهیم (تا مجازاتشان دردناک تر باشد) زیرا تدبیر من قوى (و حساب شده) است.

نهج البلاغه 

وَ قَالَ (علیه السلام): یَا ابْنَ آدَمَ، إِذَا رَأَیْتَ رَبَّکَ سُبْحَانَهُ یُتَابِعُ عَلَیْکَ نِعَمَهُ وَ أَنْتَ تَعْصِیهِ، فَاحْذَرْهُ.

ترجمه :

و امیر مومنان علی علیه السلانم فرمود (ع):

اى پسر آدم، اگر دیدى که خداى سبحان، نعمتش را پى درپى به تو ارزانى مى دارد و تو نافرمانیش مى کنى، از کیفر او بترس.

پروردگارا خودت دلهای ما را آن زمان که از تو رو گردان شده و آلوده گناه می شود ، دوباره به سوی خودت بازگردان و حتی یک لحظه ، ما را به حال خودمان رها مکن.