۰۳مهر
حکمت 431
و قال علیه السلام : الرزق رزقان: طالب و مطلوب. فمن طلب الدنیا طلبه الموت ، حتی یخرجه عنها، ومن طلب الاخرۀ طلبته الدنیا حتی ستوفی رزقه منها.
ترجمه :
رزق دو نوع است : جوینده و جسته شده : کسیکه دنبال دنیا برود، مرگ دنبالش می رود تا او را از دنیا ببرد و کسیکه دنبال آخرت برود دنیا دنبالش می رود تا رزقش را برساند.
منظور امیر مومنان از عبارت به دنبال دنبال رفتن و یا به دنبال آخرت رفتن، چیست؟
ایا ظلم و دروغ و فریب و نیرنگ و فتنه و زنا و کسب مال حرام و .... به دنبال دنیا رفتن نیست؟
آیا عدالت و صداقت و گذشت و احقاق حق و پوشاندن لباس و اطعام فقرا، کسب روزی حلال .... به دنبال آخرت رفتن نیست؟
